بیت کوین (Bitcoin) اولین رمزارزی است که به عنوان یک جایگزین دیجیتال غیر متمرکز برای پول نقد طراحی شد. با گذشت زمان رمزارزهای بیشتری پدید آمدند که برخی از آنها در نتیجه یک فورک به وجود آمدند.
فورک تغییر در پروتکل بلاک چین است که نرم‌افزار برای تصمیم‌گیری درباره معتبر بودن یا نبودن یک تراکنش از آن استفاده می‌کند. تقریبا هر انشعابی در بلاک چین را می‌توان به عنوان یک فورک درنظر گرفت.
فورک زمانی اتفاق می‌افتد که توسعه‌دهندگان تصمیم می‌گیرند بخشی اساسی درباره رمز ارز تغییر کند. فورک می‌تواند به‌دلیل یک عدم توافق اساسی در جامعه آن رمزارز باشد، مانند آنچه که در مورد بیت کوین و بیت کوین کش (Bitcoin Cash) اتفاق افتاد. فورک دو نوع است: هاردفورک و سافت‌فورک
هاردفورک
- هاردفورک یک تغییر اساسی در پروتکل بلاک چین است.
- هاردفورک موجب تقسیم بلاک چین می‌شود. یک بخش پروتکل قبلی را دنبال می‌کند و بخش دیگر نسخه جدید را دنبال می‌کند.
- هاردفورک موجب می‌شود بلاک‌ها یا تراکنش‌های معتبر قبلی در بلاک چین جدید نامعتبر شوند.
- تراکنش‌های جدید در زنجیره فورک شده هم در زنجیره قدیمی معتبر نیستد.
- تمام نودها (کامپیوترهایی که به شبکه ارز دیجیتال متصل می‌شوند) و ماینرها در صورتی که بخواهند در زنجیره جدید باشند باید به آخرین نسخه پروتکل به‌روزرسانی شوند.
- هاردفورک زمانی انجام می‌شود که پشتیبانی کافی از سوی جامعه ماینینگ وجود داشته باشد.
- تنها زمانی که اکثریت ماینرها سیگنال مثبتی نسبت به به‌روزرسانی یا فورک نشان دهند، توسعه‌دهندگان کار بر روی به‌روزرسانی را آغاز می‌کنند.
سافت‌فورک
- سافت‌فورک موجب تقسیم شبکه نمی‌شود.
- در یک سافت فورک هر تغییری که در پروتکل انجام می‌شود با نسخه قبلی نیز سازگار است.
- زنجیره اصلی قوانین قدیمی را دنبال خواهد کرد.
- زنجیره فورک شده جدید قوانین جدید را دنبال خواهد کرد و در عین حال قوانین قدیمی را هم می‌پذیرد.
- سافت‌فورک نیازمند به‌روزرسانی تمام نودها برای اجرای قوانین جدید نیست، بر خلاف هاردفورک که در آن تقریبا تمام نودها باید به‌روزرسانی شده و با نسخه جدید موافقت کنند.